مقصود از فلسفه سیاسى اسلام در این مباحث، تبیین نظریه اسلام در باب حکومت و سیاست است و از آنجا که موضوعاتِ این زمینه بسیار گسترده است، ناچار باید مباحثى گزینش شود که بیشتر مورد نیاز جامعه است. مانند:

ـ آیا دین، در زمینه سیاست و حکومت نیز دیدگاه و نظریه خاصى دارد، یا ساحت قدسى دین مبرّاى از این امور دنیایى است؟

ـ آیا نظریه سیاسى اسلام، تأسیسى است و اسلام حرف تازه‌اى در سیاست و حکومت دارد، یا امضایى است، و یکى از اشکال حکومت و سیاست بشرى را به رسمیت می‌شناسد؟

ـ ماهیت حکومت اسلامى چیست؟ آیا از نوع تئوکراسى (حکومت خدایى، آن‌چنان‌که در مسیحیت مطرح است)، دیکتاتورى، یا دموکراتیک است، یا ماهیت دیگرى دارد؟ ـ ارکان حکومت اسلامى کدام‌اند؟

ـ شکل حکومت اسلامى چگونه است؟ سلطنتى، جمهورى، تئوکراسى یا گونه‌اى دیگر؟

ـ نقش مردم در حکومت اسلامى چیست؟

ـ مباحث تاریخى در باب حکومت اسلامى؛ سیر تشکیل حکومت اسلامى در طول تاریخ و ... .

روش بحث در نقد و بررسى اقوال مختلف، و اثبات نظریه اسلامى، در این کتاب عمدتاً روش تعقلى جدلى است، و با الهام از این آیه شریفه انتخاب شده است: «اُدْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جَادِلْهُمْ بِالَّتِی هِىَ أَحْسَنُ». چراکه روش تجربى در مباحث علوم انسانى کارآیى ندارد، و شیوه تعبدى محض نیز براى اثبات مطالبى که آماج شبهات نظرى و عقلى واقع شده‌اند کافى نیست. 

این فایل حاوی خلاصه این کتاب می‌باشد.

دریافت